ONTSLAGRECHT
We treden op voor werkgevers als werknemers.
Bij voorkeur wordt een voor de cliënt bevredigende minnelijke regeling bereikt, maar onze advocaten beschikken ook over uitgebreide proceservaring.
Vaststellingsovereenkomst
Werkgever en werknemer kunnen met “wederzijds goedvinden” uit elkaar gaan door middel van het sluiten van een vaststellingsovereenkomst. Deze overeenkomst geeft de werknemer de meeste kans op het verkrijgen van een WW-uitkering indien correct geformuleerd. Zieke werknemers mogen van het UWV nooit een vaststellingsovereenkomst sluiten, op straffe van het verlies van hun uitkeringsrechten.
Ontbinding door kantonrechter
Bij de kantonrechter een verzoek worden ingediend tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst; in de meeste gevallen is dat de werkgever. De kantonrechter zal dan kijken of er een goede reden is om de arbeidsovereenkomst te beëindigen.
In de meeste gevallen zal door de werkgever een transitievergoeding moeten worden betaald. Daarnaast kan een bilijke vergoeding worden geëist door de werknemer, bijvoorbeeld als de werkgever zich slecht heeft gedragen.
Vragen of afspraak maken?
Jos Willemsen | 06-25248130 | Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Hoe werkt ontslag?
In Nederland is een algemeen ontslagverbod van toepassing. Ontslag of opzegging van de arbeidsovereenkomst door de werkgever is niet mogelijk, tenzij er sprake is van een uitzondering. Ontslag is op de volgende manieren wel mogelijk:
- via een vaststellingsovereenkomst;
- ontslagvergunning van het UWV;
- ontbinding door de kantonrechter;
- ontslag op staande voet;
- de werknemer neemt zelf ontslag.
Ontslagvergunning van het UWV
Bij bedrijfseconomische ontslagen (reorganisaties) kiest de werkgever er vaak voor om het UWV te vragen om toestemming te geven de arbeidsovereenkomst op te zeggen. De procedure bij het UWV kost ongeveer 6 weken. Door het UWV kan geen ontslagvergoeding worden toegekend, dit wordt door werkgevers uiteraard als voordeel ervaren.
Als een werknemer na het ontslag toch aanspraak wil maken op een ontslagvergoeding, dan dient hij zelf een “kennelijk onredelijk ontslagprocedure” te starten bij de kantonrechter.
Ontslag op staande voet
Indien er sprake is van ernstig wangedrag waardoor de werknemer niet meer te handhaven is, kan deze "op staande voet" worden ontslagen. Dit moet dan wel snel (“onverwijld”) gebeuren: het ontslag moet zo snel mogelijk worden meegedeeld, nadat de werknemer is gehoord. Als de werkgever niet snel genoeg handelt, zal het ontslag geen stand houden.
Alleen in uiterste gevallen kan ontslag op staande voet worden verleend: het moet gaan om zeer ernstige feiten die maken dat van de werkgever niet kan worden verlangd de werknemer nog in dienst te houden. De werknemer heeft in de meeste gevallen dan ook geen recht op een WW-uitkering.
Een werknemer die onterecht op staande voet is ontslagen, kan in een kort geding naast loondoorbetaling "wedertewerkstelling" vragen: als dit door de rechter wordt toegewezen, dan moet de werkgever de werknemer weer toelaten tot zijn werk. Vaak worden dergelijke zaken vanwege dit risico dan ook in aanloop naar een dergelijk kort geding alsnog geschikt, waardoor de werknemer via een vaststellingsovereenkomst recht op een WW-uitkering krijgt.